مجمع الجزایر لنکاوی(جزیره لنکاوی) متشکل از 104 جزیره ریز و درشت هستند در ضلع شرقی دریای آندامان و شمال غربی کشور مای . جزیره سرسبز و بسیار پر باران در نزدیکی خط استوا ، که یکی از مقاصد مهم توریستی در آسیای جنوب شرقیه و همیشه جزو ده جزیره برتر لیستهای گردشگری دنیاست در فاصله ماه های خرداد تا مهر ، موسم بارانهای بسیار شدیدی در این منطقه ست ، که از قضا من هم در همین فاصله زمانی قصد سفر به اونجا رو داشتم بلیط رو از ایرلاین Malaysia airlines گرفتم و پروازم از فرودگاه دبی بود
بعد از ترانزیت چند ساعته در فرودگاه دبی ، ساعت هفت شب هواپیما دبی رو به مقصد کوالالامپور ترک کرد( ترمینال یک فرودگاه دبی ، از اون دست فرودگاه های غولپیکری هست که بواسطه داشتن امکانات و و خدمات فراوان ، ترانزیتهای حتی چندین ساعته هم شما رو اذیت نمیکنه ، طبق آمار چندین بار جزو سه فرودگاه برتر دنیا بوده ) بعد از یک پرواز هفت و نیم ساعته حوالی ساعت شش و نیم صبح هواپیما توی فرودگاه کوالالامپور به زمین نشست ، یک فرودگاه بسیار بزرگ با ترمینالهای مختلف بعد از چک پاسپورت ، بوسیله ترنهای فرودگاه به ترمینال پروازهای داخلی رفتم و از اونجا با پرواز ساعت ده و نیم صبح عازم جزیره لنکاوی شدماز قبل شنیده بودم که این مسیر هوایی (کوالالامپور به لنکاوی) کلی چاله و چوله هوایی داره و همیشه پروازهاش با تکانهای شدید همراههپرواز شروع شد و همراه بود با دیدن مناظر زیبای ساحل و جنگل و رودخانه های کشور مای طول پرواز تقریبا یک ساعت بود و از نیمه های پرواز ، هواپیما به درون ابرهای متراکم و پر رعد و برق وارد شد به همراه تکانهای شدید و عجیب خلاصه اینکه بعد از دردسر زیاد و گریه و جیغ مسافرها ، عاقبت هواپیما در فرودگاه لنکاوی به زمین نشست. باند این فرودگاه در مجاورت جنگلهای انبوه حاشیه ساحل هست و کل محوطه اطراف فرودگاه رو فضای سبز جنگلی احاطه کردهفرودگاهی به مراتب بسیار کوچکتر از فرودگاه کوالالامپور و واقع در ضلع جنوب غربی این جزیره
محلی که برای اقامت از قبل در نظر داشتم ، پانتایی سنانگ بود در مجاورت سنانگ بیچ (پر جنب و جوش ترین ساحل تفریحی لنکاوی) که در فاصله ده کیلومتری فرودگاهه و در ضلع جنوبی جزیره با کرایه تاکسی معادل بیست رینگت (هر رینگت 900 تومان) به پانتایی سنانگ رسیدم و بعد از یک جستجوی کوتاه ، بعد از تخفیف و چانه زدن ، اتاقی رو در هتل نسبتا خوبی گرفتم با شبی 120 رینگت ضلع غربی هتل یک مرکز تجاری کوچک بود به اسم سنانگ مال و در ضلع جنوبی هتل و در فاصله کمتر از پنجاه متری ، ساحل و استراحتگاه ساحلی سنانگ . هر چند ساعت یکبار بارانهای سیل آسای ده دقیقه ای میامد و چون ساختار و طراحی شهر و خیابان کشیها متناسب با این شرایط آب و هواییه ، برغم شدت زیاد باران ، هیچ اثری از آب گرفتن معابرنبود
در فاصله پانصدمتری ضلع شرقی هتل یکی از جاذبه های مهم توریستی لنکاوی قرار داره ، Underwater world که با داشتن محفظه های شیشه ای بزرگ ، موجودات عظیم و دنیای زیر آب رو کاملا نشون میده
پانتایی سنانگ مراکز تجاری زیادی داره که طبق قوانین لنکاوی همه معاف از مالیات و به صورت duty free هستند.
اون روز رو در همین منطقه و خیابانهای اطراف هتل هستم غروب سنانگ بیچ واقعا زیبا و رویاییه
شاید به نوعی مهمترین جاذبه توریستی لنکاوی ، تله کابین و پل آسمان Skybridge باشه صبح روز بعد با تاکسی به سمت ضلع غربی جزیره و دامنه کوه مات سینگ کانگ میرم که با ماشین حدودا نیم ساعت راهه گردشگرای زیادی به این نقطه از جزیره میان و این باعث شده این منطقه رونق زیادی داشته باشی و کلی فروشگاه و رستوران در این قسمت جزیره دایر هست با فاصله گرفتن از سطح زمین ، کابین تله کابین بروی فرشی از جنگلهای انبوه به سمت مرتفع ترین قسمت کوه حرکت میکنه و دورنمای ساحل در قسمت جنوبی جزیره هم باعث زیباییه افق دید ما میشه یک زن و شوهر هندی هم توی این کابین هستند که بعدها و در ادامه مسیر با توجه به اتفاقاتی (گم شدن مرد هندی ، در بارندگی شدیدی که در روی پل رخ میده) رفاقتی بینمون شکل میگیره
تله کابین به یک ایستگاه بین راهی میرسه و حدودا ربع ساعتی فرصت هست که از فضای این ایستگاه و دیدن مناظر پایین دست لذت برد.
در مسیر رفتن به سمت بالا ، از دور و در لابلای جنگلهای انبوه ، آبشار تلاگا قابل رویته طبق باورهای مردم این جزیره ، ن نازا اگه در آبهای خروشان این آبشارها که مسیر دسترسی سختی هم دارند تن به آب بزنند ، بارور خواهند شد!
در ادامه به Skybridge میرسیم پلی به عرض یک و نیم متر و طول تقریبی 125 متر در ارتفاع حیرت انگیز 700 متری زمین بروی یک دره عمیق این پل یکی از معروفترین پلهای تفریحی کابلی دنیاست و بلیط برای رفتن بروی این پل 35 رینگت ایستگاه آخر تله کابین رو از یک پلکان چوبی به سمت پایین و در ادامه از یک مسیر پلکانی لابه لای جنگل عبور و دست اخر به پل میرسم. بعد از چند دقه که روی پل هستم ، باران سیل آسایی شروع به بارش میکنه و از اونجایی که پل روباز هست و هیچ جای پناهی نیست ، همه افرادی که اونجان از اون قسمت فراری میشن ، یه تعدادی انتهای پل زیر یک قسمت منحنی و مابقی هم مثل من به اون پلکان باریک وسط جنگل فراری میشیم
شهر کواه Kuah بزرگترین شهر و مرکز لنکاوی واقع در ضلع جنوب شرقی این جزیره ست در مسیر رفتن به کواه به باغ میوه های استوایی این جزیره میرسیم بلیط ورودی این باغ 25 رینگت هست ، سوار به ماشینهای روباز میشین و علاوه بر دیدن انواع و اقسام گونه های گیاهی و جنگلی و درختان میوه در این باغ بزرگ ، میتونین از میوه های این باغ هم تا اونجاییکه جا دارین میل بفرمایین و اگر مثل من کوله پشتی همراهتون باشه که ، دیگه اوضاع بهتره و مقداری میوه رو میتونین توی کوله بریزین و با خودتون ببرین !
دراگون فروت ، دوریان ، جک فروت ، رامبوتان ، پاپایا ،منگوستین ، آناناس و انبه و آووکادو اینا تعدادی از میوه های استوایی هستند.
از محل باغ تا شهر کواه نزدیک به ده کیلومترهکواه شهر زیباییه با خیابانهایی پر درخت و خونه های رنگارنگاز معدود جاهایی هست در لنکاوی که در بعضی از قسمتهاش برجسازی هم به چشم میاد. و هتلها و مراکز تجاری نسبتا بزرگی داره در مقایسه با دیگر قسمتهای لنکاوی در قسمت جنوبی شهر میدان عقاب رو میبینین ، Eagle square سمبل جزیره لنکاوی هست و معنی لغوی واژه لنکاوی هم عقاب قهوه ایستمیدان عقاب ، میدان بزرگیه که مجسمه عقاب درمرکز میدان ازفاصله های دورهم کاملا پیداست.
در ادامه نهار رو در یک رستوران (هندی مالایایی) Al Fishawy مجاور یک مرکز تجاری هستم , این مرکز تجاری هم مثل اکثر مراکز خرید در لنکاوی Duty free هست و اگه اهل خرید باشین ، مطمئنا خریدهای خوبی خواهید داشت بعد از گردش در خیابانهای باران زده کواه ، به سمت سنانگ بیچ برمیگردم
فاصله های ده الی پانزده کیلومتری توی لنکاوی رو میشه با تاکسی با کرایه بیست الی سی رینگتی طی کرد امکان کرایه کردن ماشین در اختیار ، توی جزیره مسئله رایجی هست ، ولی به علت پیچ و خم زیاد جاده ها و جنگلی بودن بیش از حد مسیرهای جزیره ، شاید کرایه کردن ماشین چندان عقلانی به نظر نرسه کما اینکه برای برخی از توریستها حوادثی پیش اومده بود که منجر به پرداخت جریمه های سنگینی شده بودند.
تفریحگاه و ساحل تانجانگ رهو Tanjang rhu در قسمت شمالی جزیره قرار داره ، راه دسترسی به این ساحل از بین جاده های جنگلی هست که از مرکز و جنوب لنکاوی به اونجا میشه رسید تنها تفریحگاه و ساحلی در این جزیره هست که میهمانان در خیلی از قسمتها ، دارای حریم خصوصی هستند و افراد غیر میهمان به اونجا دسترسی ندارند ساحلی آرام و خلوت با شنهای سفید
اگر نخواین تایم زیادی رو به استراحت اختصاص بدین ، سه تا چهار روز جهت گشت و گذار در لنکاوی کافیه ، توی این مدت میتونین از بیشتر جاذبه های تفریحی و گردشگری این جزیره بهره ببرین.
لنکاوی جزیره ای کاملا آرام و به دور از هر گونه هیاهو و شلوغی هست ، حتی در شهر کواه و منطقه سنانگ ، با وجود جنب و جوش و رفت و آمد در این مناطق باز هم این آرامش رو احساس خواهید کرد مردم بومی این منطقه مهربان و خونگرم هستند، در این جزیره حس امنیت به خوبی احساس میشه و حتی در ساعات نیمه شب هم در ساحلها و کلابهای ساحلی و خیابانها میتونین وقت گذرانی کنین
#سفرجزیره_لنکاوی
@roohabaloochi
Roohollah Baloochi
Rooha Baloochi
سفرنامه روح اله بلوچی
درباره این سایت